Azerbaijani
Albanian
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Belarusian
Bengali
Bosnian
Catalan
Czech
Danish
Deutsch
Dutch
English
Estonian
Finnish
Français
Greek
Haitian Creole
Hebrew
Hindi
Hungarian
Icelandic
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Korean
Latvian
Lithuanian
Macedonian
Mongolian
Norwegian
Persian
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Serbian
Slovak
Slovenian
Spanish
Swahili
Swedish
Turkish
Ukrainian
Vietnamese
Български
中文(简体)
中文(繁體)
Journal of Clinical Pharmacology 1991-Oct

New pharmacologic approaches to the prevention of space/motion sickness.

Yalnız qeydiyyatdan keçmiş istifadəçilər məqalələri tərcümə edə bilərlər
Giriş / Qeydiyyatdan keçin
Bağlantı panoya saxlanılır
R L Kohl
S MacDonald

Açar sözlər

Mücərrəd

Fundamental approaches in selection of new agents for evaluation in prevention of space/motion sickness (SMS) are reviewed. The discussion centers on drugs under investigation at the Johnson Space Center. Methodology that employs the rotating chair for measuring SMS symptomatology and susceptibility is described. The most obvious approach to the development of new agents relies on selection of agents from drug classes that possess pharmacologic properties of established anti-motion sickness agents. A second approach selects drugs that are used to prevent emesis caused by means other than exposure to motion. The third approach relies on basic research that characterizes individual differences in susceptibility. The hypothesis is: detection of individual differences leads to identification of specific drugs, which target physiologic systems that show individual differences. These physiologic systems are targets for therapy and may play a role in the etiology of SMS. Two drugs that reduce susceptibility to SMS include dexamethasone and d(CH2)5Tyr(Me)AVP, a vasopressin (AVP)V1 antagonist. The latter peptide has demonstrated complete blockade of emesis and other significant symptoms in squirrel monkeys. These studies were predicated on observations that subjects who were more resistant to SMS had higher plasma AVP after severe nausea than subjects with lower resistances. Investigations are underway to test a 0.5-mg intravenous dose in humans. Kappa opioid agonists inhibit AVP release and offer new therapeutic possibilities and advantages over AVP peptides. This review details the experimental data collected on AVP and adrenocorticotropin. The literature supports interrelated roles for AVP and opioid peptides in SMS. Experimental testing of kappa agonists is warranted because specific opioid agonists act at neuroanatomical sites causing nausea and vomiting. It is argued opioid receptors in the chemoreceptor trigger zone and vomiting center stimulate and inhibit the emetic response, respectively. The evidence suggests kappa and/or mu receptors at VC are involved in inhibition of emesis, whereas delta opioid receptors at CTZ are involved in stimulation of emesis.

Facebook səhifəmizə qoşulun

Elm tərəfindən dəstəklənən ən tam dərman bitkiləri bazası

  • 55 dildə işləyir
  • Elm tərəfindən dəstəklənən bitki mənşəli müalicələr
  • Təsvirə görə otların tanınması
  • İnteraktiv GPS xəritəsi - yerdəki otları etiketləyin (tezliklə)
  • Axtarışınızla əlaqəli elmi nəşrləri oxuyun
  • Təsirlərinə görə dərman bitkilərini axtarın
  • Maraqlarınızı təşkil edin və xəbər araşdırmaları, klinik sınaqlar və patentlər barədə məlumatlı olun

Bir simptom və ya bir xəstəlik yazın və kömək edə biləcək otlar haqqında oxuyun, bir ot yazın və istifadə olunan xəstəliklərə və simptomlara baxın.
* Bütün məlumatlar dərc olunmuş elmi araşdırmalara əsaslanır

Google Play badgeApp Store badge